وصیت نامه

1- پدرجان! اگر امروز پیکرم را جلوی چشمت می بینی، به خاطر راهی است که شما با خواندن نماز و قرآن و شناخت اسلام، به من نشان داده اید، چون اسلام در خطر بود و صدای «هل من ناصر ینصرنی» حسین زمان به گوشم رسید، پای در این راه نهاده ام و به انتهایش رسیده ام. پدرجان! در تمام کارها کما فی السابق صبر را پیشه سازید، چون صبر کنید از میان بردن هر خشم و بدی می باشد. 
2- شما ای خواهران! حجاب و برادرانم! اخلاق نیکو را پیشه خود سازید و هرگز با اشتباه خود، بهانه به دست دشمن ندهید.
3- سخنی چند با برادران دانش آموز خصوصاً دبیرستانی، برادرانم! بدانید که علم همانند ماشین تندرویی است که انسان را خیلی زود به مقصد می رساند، ولی اگر راننده خوبی نداشته باشد (یا اخلالی در کار ماشین روی دهد) به همان نسبت به خطر نزدیکتر می شود، پس علم خود را مجهز به ایمان کنید تا از خطر انحراف آن به دور باشید.
4- من از مردم تقاضا دارم که برای جلوگیری از انحراف جوانان، محلِ خصوصی را برای مطالعه و ورزش جوانان محل در نظر بگیرند و با خرید میز پینگ پنگ و دیگر لوازم ورزشی، ساعت مخصوصی را برای استراحت روحی و جسمی جوانان بگذارند.
5- سعی کنید در کارهای خیر از هم سبقت بگیرید واین قدر پشت سرهم بدگویی و غیبت نکنید، والله از غیبت کردن پشت سر هم بپرهیزید که جزایی سخت دارد.
6- ای مردم! شما را سفارش می کنم که پاسخگوی ندای امام امت باشید. مردم! امام را تنها نگذارید و دلش را به درد نیاورید که همان دل امام زمان ما را به درد می آورید.